تأثیر بازی های رایانه ای و بومی - محلی بر هماهنگی چشم و دست کودکان ۷ تا ۱۰ ساله

هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر بازی­های رایانه­ای و بومی - محلی بر هماهنگی چشم و دست کودکان 7 تا 10 ساله بود. برای این منظور،60 نفر از دانش­آموزان سنین ابتدایی با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی­ها بعد از پر کردن پرسش نامه­ی اطلاعات شخصی به سه گروه 20 نفری، دو گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. از همه ی افراد با استفاده از آزمون پیشرفته ی ماریان فراستیگ به منظور ارزیابی اولیه ی هماهنگی چشم و دست آزمودنی­ها، پیش آزمون به عمل آمد. افرادگروه­های تجربی به مدت 6 هفته، هفته­ای سه جلسه­ی 45 دقیقه ای به انجام بازی­های منتخب پرداختند. یک گروه تجربی بازی­های منتخب رایانه­ای و گروه تجربی دیگر به بازی­های بومی - محلی پرداختند. در پایان جلسات تمرین، پس­آزمون گرفته شد. یافتهها با استفاده از تحلیل واریانس یک سویهمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد که اثر بازی­های رایانه­ای و بازی­های بومی و محلی بر هماهنگی چشم و دست کودکان معنا­دار است(p=0.001) ، ولی بین هماهنگی چشم و دست گروه­های تجربیاختلاف معنی­داری وجود نداشت           (p=0.116). بنابراین به نظر می­رسد که علی رغم برخی نظرات که بازی­های رایانه­ای را دارای آثار سوء      می­دانند، استفاده­ی درست از آن در بهبود رشد کودکان مؤثر است و همچنین بازی های بومی - محلی می تواند در هماهنگی چشم و دست کودکان مفید واقع شود.